Pochodzenie nazwiska Skrzynski

Polskie nazwiska są niezwykle złożone i nie jest to wyjątkiem. Składa się z elementów „skrzy”, przezwiska lub pieszczotliwego imienia chrzcielnego, które tłumaczy się jako „ten, który się błyszczy” oraz zdrobnienia „yn”, co oznacza „mały Sparkles” lub prawdopodobnie „syn Sparkles”. Zakończenie sufiksu „ski” jest obecnie uważane za odpowiednik angielskiego „-ish”, jak w języku angielskim lub szkockim, ale pierwotnie było lokalizacyjne i wskazywało na skojarzenie z miejscem. Później w XVIII wieku uznano go za odpowiednik niemieckiego „von” lub francuskiego „de” i wskazujący na status szlachecki lub przynajmniej szlachecki.

Tak jest z pewnością w przypadku nazwiska Skrzyński z Pośni (obecnie Poznań) czerwonego pola naładowanego srebrną podkową, zwieńczonego krzyżem między dwiema strzałami. Uważa się, że data nadania to 1780, ale nie jest to udowodnione. Zapisy nazwisk w Polsce są albo nieregularne, albo nie istnieją, z powodu zniszczeń wojennych i ciągłego przesuwania się granic państwowych; miejmy nadzieję, że stabilizacja polityczna lat 1989/1990 przyczyni się do ujawnienia większej liczby rejestrów, a co za tym idzie, większej liczby obiektów badawczych w terenie. Pierwsza pisownia nazwiska pochodzi od Leona Skrzyńskiego, datowanego na 8 stycznia 1882 r., małżeństwo z Anną Marią Schlicht, w Langenav Bei Danzig, za panowania cara Aleksandra 111 w Rosji, 1881 - 1894. Nazwiska stało się konieczne, gdy rządy wprowadziły podatek od osób fizycznych. W Anglii było to znane jako podatek pogłówny. Na przestrzeni wieków nazwiska w każdym kraju „rozwijały się”, często prowadząc do zdumiewających wariantów oryginalnej pisowni.