Pochodzenie nazwiska Paz

Istnieją odmiany tego starożytnego nazwiska w prawie wszystkich językach, chociaż pochodzenie jest różne. Nazwisko powstało pierwotnie od łacińskiego „pax” oznaczającego pokój i jako takie było imieniem chrzcielnym lub „nadanym”, które sięga początków historii. Mówi się, że wersje hiszpańska i portugalska były przybliżonymi tłumaczeniami hebrajskiego „Szelomo”, które samo w sobie oznacza pokój, i jako takie nadano nazwę ludziom, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo. Wydaje się pewne, że pisownia „De la Paz” jest późnośredniowiecznym stylem religijnym zaczerpniętym z tytułu Matki Boskiej i nadawanym jako półprzydomek poszczególnym wielbicielom lub septom, którzy szczególnie czcili Dziewicę.

Różne formy nazwy to Paix i Pache (Francja), Paci, Pase i Paci (Włochy), Paz, Pazos, Paso, Pazo i De la Paz (Hiszpania) oraz Da Paz (Portugalia). Istnieje wiele zniekształconych pisowni, w tym Pachot, Paschoud, Pacelli, Pacino, Pasinetti itp., Chociaż te ostatnie są w większości włoskie, przynajmniej z pochodzenia. Przykłady nagrań nazwisk to Maria de la Paz, która poślubiła Pedro Lopeza w Valapalcios, Albacete, Hiszpania, 25 lipca 1635 r. w Santiago de Arcade, 30 marca 1820 r. Być może zaskakujące jest to, że ponieważ nazwa oznacza „pokój”, herb nadany „Paz de Castille” sugeruje coś przeciwnego. Ma uderzający herb - bladoniebieski i złoty, naładowany dziesięcioma złotymi bezantami ułożonymi po trzy, trzy, trzy i jeden, a po prawej szalejący czerwony lew. Pierwsza odnotowana pisownia nazwiska rodowego to Juan de Paz, datowany na 9 września 1590 r., ślub w San Maria Magdalena, Valladolid, Hiszpania, za panowania króla Hiszpanii Filipa 11, 1558 - 1595. Nazwiska stało się konieczne, gdy rządy wprowadziły podatek od osób fizycznych. W Anglii było to znane jako podatek pogłówny. Na przestrzeni wieków nazwiska w każdym kraju „rozwijały się”, często prowadząc do zdumiewających wariantów oryginalnej pisowni.