Pochodzenie nazwiska Fuentes

Zapisane w pisowni De la Font, Font, Hont, Lafont, Fuente, Fuentez, Lafuente, Safont i w wielu innych formach, jest to nazwisko prowansalskie (francuskie) i katalońskie (hiszpańskie). Jest podobny i ma takie same korzenie jak francuskie nazwisko „Fontaine”. Nazwa jest mieszkalna i wywodzi się z rzymskiego słowa „fons” z czasów przedchrześcijańskich i opisuje kogoś, kto mieszkał w pobliżu wiejskiego źródła lub studni lub był za nie odpowiedzialny. Była to ważna pozycja statusowa w średniowieczu i wcześniej, ponieważ dostarczanie świeżej wody, często z jednego pojedynczego źródła, miało kluczowe znaczenie dla przetrwania ludzi.

Cesarstwo Rzymskie kontrolowało większość Europy przez prawie tysiąc lat i nic dziwnego, że ich język (łacina) jest podstawą większości języków europejskich, a zatem przetrwały słowa, a następnie nazwiska sprzed dwóch tysięcy lat. Przykłady zapisów nazwiska wziętych losowo z ksiąg metrykalnych i kościelnych to Angelo Fuentes, urodzony w Asuncion w Meksyku, 19 marca 1663 r., Maria Teresa de la Fuente, ochrzczona w San Miguel Arcangel, Districto Federal, Meksyk, 25 listopada 1698 r., i Hiacynta Font, ochrzczona w tym samym miejscu 16 sierpnia 1843 r. Herb ma herb niebieskiego pola z wizerunkiem szalejącego lwa właściwego i wodza w złocie. Pierwsza odnotowana pisownia nazwiska rodowego to Hugo des Funteines, datowana na 1202 r., w zwojach fajek hrabstwa Kent w Anglii, za panowania króla Jana Anglii, znanego jako „Lackland”, 1199-1216. Nazwiska stały się konieczne, gdy rządy wprowadziły podatek od osób fizycznych. W Anglii było to znane jako podatek pogłówny. Na przestrzeni wieków nazwiska w każdym kraju „rozwijały się”, często prowadząc do zdumiewających wariantów oryginalnej pisowni.

Latynoskie nazwisko wywodzące się od pseudonimu lub toponimu, którego znaczenie to „źródła”.

Wielu genealogów umieszcza to nazwisko w swoich pracach. Ale wiadomości, które nam przekazują na temat jego pochodzenia i pochodzenia, są tak zagmatwane, różnorodne i sprzeczne, że nie dają żadnego pożytku, aby wyjaśnić i określić jego początek.

Niektórzy twierdzą, że Fuente pochodzą z Francji, opierając się na fakcie, że fleurs de lis pojawiają się w herbach niektórych rodzin o tym nazwisku.

Inni twierdzą, że jego pierwotne miejsce znajdowało się w górach Sobrarbe.

Inni utrzymują, że wywodzą się od dwóch braci, którzy spotkali króla Pelayo podczas rekonkwisty Oviedo i León i że ci dwaj dżentelmeni założyli posiadłości w Asturii, przekazując później swoim potomkom Kraj Basków, Kastylię, Aragonię i Andaluzję

A inni zbierają równie bezpodstawne i fantastyczne wersje, które nie zasługują na żadne uznanie.

Zaobserwowano również, że większość autorów uważa, że ​​wszystkie liczne rodziny o nazwisku Fuentes wywodziły się z tej samej kwatery i pnia oraz że utożsamiają to nazwisko z nazwiskiem Fuente lub de la Fuente, uznając je jedynie za jeden.

Jest jednak notoryczny błąd w tych sądach i ocenach, ponieważ oba nazwiska są różne, a niektóre domy jednego i drugiego są równie różne, ponieważ mają różne pochodzenie i nie wydają się połączone żadnym związkiem, nie nawet odległe, pochodzenia lub pokrewieństwa.

Kilka rodów Fuentes, a także inne noszące nazwisko Fuente, miało swoją kolebkę, posiadało majątki ziemskie lub po prostu osiedliło się w miejscowościach i miasteczkach o tych nazwach, które przyjęli jako swoje nazwisko, co było jedyną przyczyną zbiegu okoliczności ich wyznanie i przestrzeganie tej rzeczywistości fakt, że domy o bardzo różnym pochodzeniu i lokalizacji były nazywane w ten sam sposób.

To kryterium zasugerowało nam, aby traktować oba nazwiska oddzielnie (zobacz, co napisano na poprzednich stronach, gdy mowa o Fuente lub Fuente) i rozróżnić, w ramach każdej z ich odpowiednich informacji, niektóre domy innych.

Różne rodziny o nazwisku Fuentes rozpowszechniły je już pod koniec średniowiecza w całej Hiszpanii, a bardzo ważne rodziny o tym nazwisku istniały w Asturii, León, Kastylii, Kraju Basków, Aragonii, Walencji i Andaluzji.

W Nawarrze posiadała dwory w mieście Tudela, jej właściciel Matheo de Fuentes, udokumentowane w strzelaninie Nawarry z 1350 r., oraz w mieście Estella, jej właściciel Johan de las Fuentes, udokumentowane w strzelaninie z 1366 r. .< /p>

W Kraju Basków miał dom słoneczny w miejscowości Labastida, należącej do Bractwa Tierras del Conde (Alava), cytowanej w XVI wieku.

W Aragonii miał słoneczne domy w Ipas, jego właściciel Johan de Fuentes; w La Puebla de Castro, jego właściciel Johan de Fuentes de Ainsa, Escudero; w Tamarite de Litera (wszystko w Huesca), jej właściciel Johan de Fuentes; w Tronchón, jego właścicielka, wdowa po Johanie de Fuentes; w Cantavieja jej właściciele Johan de Fuentes i Martín de Fuentes; w Cañada de Benatanduz, jej właściciele Domingo de Fuentes, Francisco de Fuentes i Johan de Fuentes; w Villarluengo, jego właściciele Bertholomeu de Fuentes, Bertholomeu de Fuentes, Bertholomeu de Fuentes i Johan de Fuentes; w mieście Teruel, jego właściciel Remiro de Fuentes; w Ojos Negros, jej właściciel Anthon de Fuentes; w San Martín del Río (wszystko w Teruel), jego właściciel Johan de Fuentes; w Cubel jej właściciel Joan de Fuentes; w Puebla de Alfindén, jej właściciel Pedro las Fuentes; w Villanueva de Jiloca jej właściciel Johan de Fuentes; w Villarroya de la Sierra, jej właściciel Pedro de Fuentes; w Villalengua, jej właściciel Jayme de Fuentes; w Tarazona, jej właściciele Andrés de Fuentes i Colau de Fuentes; w Mallén jego właściciel Johan de Fuentes; w Erla, jego właściciele Martín de Fuentes, Miguel de Fuentes, Mossén Anthon de Fuentes i Pascual de Fuentes; w Luna, jej właściciele Gorge Fuentes, Johan de Fuentes, Johan de Fuentes, María de Fuentes, Miguel de Fuentes, Mossén Antonio de Fuentes, Pero de Fuentes i Ximeno de Fuentes, Jurado; w Piedratajadzie jej właściciel Pero de Fuentes; w Biel jej właścicielka Catherina de Fuentes; w El Frago, jego właściciel Miguel de Fuentes oraz w Ejea de los Caballeros (wszystko w Saragossie), jego właściciele Antón de Fuentes i Pedro de Fuentes, udokumentowane w aragońskim Fogueración z 1495 r.

W Kastylii miał słoneczne domy w Castromocho, Frechilla i Fuentes de Valdepero (Palencia), które dały nazwiska tym z tej linii, skąd przeszli do Toledo, Kastylii i Kastylii-la Mancha. Inne domy znajdowały się w Medina del Campo, Medina de Ríoseco, Tordesillas, Valladolid i Tudela de Duero (Valladolid).

Odwiedzili Boliwię, Kolumbię, Kostarykę, Chile, Stany Zjednoczone, Filipiny, Gwatemalę, Honduras, Meksyk, Panamę, Peru, Portoryko i Salwador.

Aragonés de Fuentes z Aragonii był jednym z pierwszych mieszkańców Gandíi (Walencja) w latach 1259-1291.Berthomeo de Fuentes był mieszkańcem Sagunt (Walencja) w 1421 r. Johan de Fuentes z Aragonii był mieszkańcem Sogorb (Castelló) w 1421 r.