Pochodzenie nazwiska Ahedo

Niektórzy autorzy twierdzą, że prymitywnym pniem tej starożytnej i szlachetnej linii był García de Aedo, jeden z twardych wojowników, którzy zgrupowali się wokół Don Pelayo, by stawić opór Saracenom; ale bardziej pewne jest, że ta linia pochodzi od księcia Kantabrii, Heduo, który założył działkę w dolinie Carranza i że działka ta została nazwana Pałacem Heduo, słowem, które z czasem stało się Aedo, Ahedo i Haedo .

Rzeczywiście we wspomnianej dolinie miejsce linii, która nas dotyczy, istniało od bardzo odległych czasów. Znajduje się w miejscu Aedo, w dolinie Carranza i Encartaciones Señorío de Vizcaya. To jest firma macierzysta linii. Jej członkowie założyli później inną w miejscu Caicedo, pod Torre de Avellaneda, w prowincji Alava, a z obu starych miejsc wyrosły gałęzie, które zawsze miały tyle blasku w Señorío de Vizcaya.

Z miejsca Aedo, w dolinie Carranza, wyrosły gałęzie, które stworzyły nowe domy w Valmaseda i Carranza, w dzielnicy Ocharán, w Radzie Zalla iw dzielnicy Bollaín, w Carranza.

Pedro Pérez de Haedo należał do miejsca Aedo, w dolinie Carranza, szlachetnego infanzón, który w 1168 roku, za panowania Don Alfonsa VIII, pojawił się jako Rycerz Złotej Ostrogi. Był synem Lope Haedo, który w czasach Don Sancho II odznaczył się w wojnach z Maurami.

Potomkiem tych był Rodrigo López de Haedo, szlachetny wasal króla Alfonsa X, który ze względu na wysokie pochodzenie uczynił go kawalerem Złotej Ostrogi; tak cenne wyróżnienie, które zostało przyznane nie tylko hijosdalgo, infanzones i tytułom Kastylii i León, ale także hrabiom i bogaczom królestwa.

Następca Rodrigo Lópeza de Haedo, za czasów Don Enrique II, Gutierre de Aedo, którego ten monarcha bardzo szanował i wyróżniał.

Z tej samej rodziny pochodził później Francisco de Salamanca y Haedo, kawaler Orderu Santiago, pan domu położonego w miejscu Aedo, dumny i rodowy, którego właściciele byli i muszą być jedynymi patronami Kolegium i Seminarium San Lorenzo z tego samego miasta, założone przez Diega de Ahedo, arcybiskupa Palermo. Założył także bogatego Mayorazgo, które należało do jego rodu, z którego Julián de Haedo, ojciec Miguela de Haedo, dziadek Miguela de Haedo y Lombera i pradziadek Miguela Antonio Haedo, mieszkaniec miasta Kadyks, byli potomkami. i jego handel w rasie Indii.

Udowodniono również, że pochodzą z tego samego domu Sebastián de la Cruz Haedo, ława przysięgłych cesarskiego miasta Toledo; Sekretarz H.M. i Tajemnicy Sądu Inkwizycji; Luis de la Cruz Haedo, który zastąpił byłego na jego ostatnim stanowisku; Félix Haedo, kawaler Orderu Santiago, z Rady S.M. i sekretarz ambasady Rzymu, będąc ambasadorem księcia Uceda; Manuel de la Cruz Haedo, także Kawaler Orderu Santiago i Rady Skarbowej; Luis Matienzo Haedo, noszący ten sam habit z Santiago i Sekretarz Stanu J.M.; Felipe Matienzo Haedo, kawaler Orderu Alcántara i sekretarz kardynała Moncady, księcia Montalto, oraz Fernando de Haedo, który wyróżnił się w milicji.

Byli też prawowici potomkowie domu położonego w miejscu Aedo, Baltasar de Lombera Haedo, jeden z najbogatszych rodów Señorío, oraz Antonio de Haedo, który przybył osiedlić się w miejscowości Ampuero (Kantabria), korzystając ze wszystkich zaszczytów i przywilejów szlacheckich.

Inne gałęzie, które zadomowiły się w prowincji Kantabria, na ziemiach Ramales i Castro Urdiales oraz w prowincji Burgos, w dystryktach Salas de los Infantes, Briviesca i Villarcayo, a także linie Castellón z La Plana i Walencji przywiózł swoje kufry, jak również te z Vizcaya i Alava, z domu w miejscu Aedo, w dolinie Carranza, pierwotnego miejsca rodowodu, jak już powiedziano.

Clemente de Haedo y Espina, pochodzący z Burgos, porucznik piechoty i nadzwyczajny inżynier armii królewskiej, udowodnił swoją szlachetność, wstępując do Zakonu Santiago w 1767 r.

Nicolás de Haedo y de los Liamos Ibarra y de la Cruz, pochodzący z Valmaseda, w 1640 r. pozwał swoją szlachtę do zakonu Alcántara. Był synem Juana Machóna de Aedo i Cataliny de los Llamos y de la Cross.

Hrabia Montegil (Córdoba), był większym krewnym Señorío de Vizcaya i właścicielem domu Ahedo w Carranza.

W Kancelarii Królewskiej w Valladolid o szlachtę spierali się: Ana de Aedo, mieszkanka Villalcazar de Sirga (Palencia), wraz z braćmi Diego, Juanem Pablo, Pedro i Sebastiánem de Aedo, nieletnimi, pod opieka nad matką Cristiną de Heredia w 1588 r .; Silvestre de Aedo Respaldiza Alcaya y Ugarte, pochodzący zAmurrio i pochodzący z Valmaseda, sąsiad Villafranca de la Puente, 13 października 1785; Ignacio de Aedo Roa y Torre, urodzony w Buitrago (Madryt) i zamieszkały w Madrycie, 27 kwietnia 1729 r.; Luis de Aedo Torre y Monroy, pochodzący z Buitrago i mieszkaniec Buitrago, samodzielnie i jako zarządca majątku swojego syna Tomása de Aedo Alcarria y Torre i jego siostrzeńców

Pedro i Francisco de Aedo y Roa w 1729 r.; Juan de Ahedo, mieszkaniec Ausín de Quintanilla, w 1545 roku; Juan Antonio de Ahedo, naturalny i pochodzący z Ampuero (Kantabria) i mieszkaniec Burgos, w 1727 r.; Luis de Ahedo, mieszkaniec San Pedro de Latarce (Valladolid), w 1556 r.; Pedro de Ahedo, mieszkaniec Rivatejada (Madryt), w 1533 r.; Francisco Ahedo Pico, pochodzący z Ampuero, mieszkaniec Madrytu, w 1741 r., i Diego de Ahedo y Sarabia, mieszkaniec Olías, w 1596 r.

Wśród rycerzy hijosdalgo przyjętych w Szlachetnym Państwie Madrytu, którzy mieli szczęście sprawować urząd w Radzie Miejskiej, znajdują się następujący z rodu Ahedo: Manuel de Ahedo Matienzo y Peña, pochodzący z rodziny Ahedo z prowincja Kantabria, z linii miejsca Gibaja, rady miejskiej Ramales, w 1709 r.; Francisco Javier, Roque i Sebastián de Ahedo, bracia, w 1720 r .; Francisco Ahedo Pico Hedilla, pochodzący z jednej z filii Ahedo de Cantabria, pochodzący z Rasines, w 1741 r. zdobył w Valladolid nagrodę szlachecką; Domingo Ahedo Sabujal Torre y Mena, pochodzący z Zudañes (Trucíos), w 1762; Francisco Luis i Vicente Ahedo Pico i García Bustamante, bracia i synowie wspomnianego Francisco Ahedo Pico, pochodzący z Madrytu i pochodzący z linii Rasines, w 1770 i 1784 r., oraz Juan de Ahedo Ortiz Bringas y Blanco, z rodziny Ahedo de Carranza , z linii miejscowości Bollaín, której był naturalnym, w 1772 roku, który uzyskał królewskie zaopatrzenie szlacheckie w Valladolid.

Spośród rycerzy Państwa Szlachetnego, którzy utworzyli i weszli do Królewskiego Korpusu Kolegiackiego Hijosdalgo de la Nobleza w Madrycie, był to wspomniany powyżej Vicente de Ahedo Pico y García Bustamante w 1783 r.

Do Zakonu św. Jana Jerozolimskiego wstąpili: Luis Ahedo y Calderón, pochodzący z Hita, w 1612 r.; Pedro de Ahedo y Alba w 1638 r. i Luis de Ahedo y Navarro, pochodzący z Murcji w 1656 r.

Udowodnili swoją szlachetność przed porucznikiem Corregidorem z Valmaseda, we wskazanych latach: Miguel Antonio i Juan José de Ahedo, mieszkańcy Kadyksu i Nowej Hiszpanii, w 1774; Joaquín de Ahedo Barreras Rivas y Marroquín i jego siostrzeńcy Lorenzo i Manuel Ortiz de Ahedo w 1772 r .; Manuel de Ahedo Blanco Ruiz y Muñoz, pochodzący z Manzaneda de la Sierra (Carranza) i mieszkaniec Meksyku, w 1795 r.; Pedro Antonio de Ahedo Callejo Sabugal y Santander, mieszkaniec Trucíos i pochodzący z Villaverde, w 1785 r .; Ana María de Ahedo Gordón y Ortiz de la Herrán i Ana María de Ahedo Serna Tejera y Ahedo, tubylcy z San Andrés de Biañez (Carranza), w 1770 r .; Agustín de Ahedo Horcasitas Santecilla y Sáenz de Salcedo, mieszkaniec Madrytu i rodem z Sopuerta, w 1744 r.; Felipe de Ahedo Matienzo Ruiz y Bollaín, mieszkaniec Madrytu i pochodzący z Carranza, w 1746 r.; Antonio i Juan Ahedo Negrete Mier y Nestosa, mieszkańcy Sewilli i tubylcy Carranza, w 1719 r .; Juan, Antonio i José de Ahedo Negrete Mier y Nestosa, sąsiedzi Meksyku i Madrytu, w 1726 r.; Juan de Ahedo Ortiz y Bringas, pochodzący z Bollaín i mieszkaniec Madrytu, pochodzący z Paules (Carranza), w 1771 r.; Miguel de Ahedo Paliza Lombera y Santibáñez, mieszkaniec Kadyksu i pochodzący z Ahedo, w 1764 r.; Miguel de Ahedo Paliza Lombera y Santibáñez, mieszkaniec Meksyku i Saltillo, pochodzący z Carranzy, oraz Juan de Ahedo Torre Lombera y Fernández, w 1774 r.; María de Ahedo y Ruiz, pochodząca z Bollaín, w 1773 r .; Primo i Claudio de Ahedo Ulibarri y Callejo w 1757 r. oraz José de Ahedo Zornoza González y Ruiz de la Llana, mieszkaniec Kadyksu i pochodzący z Arcentales w 1753 r.

José Antonio de Ahedo y Jiménez, pochodzący z Buitrago, ksiądz, udowodnił swoją szlachetność, służąc jako komisarz przed Świętym Oficjum Inkwizycji w Toledo w 1771 r.

Lope Aedo i jego bracia Pedro, Sancho i Diego Aedo, uciekinierzy razem z Rodrigo de Galbarrandą, wpadli nocą na Juana de Salazara, którego nie znali i uważając, że jest jednym z wrogów, zabili go . Lope ciężko zabity w 1450 roku, z wnętrza domu w Güeñes, w dobrym rozejmie, Lope de Ugibar, który pochodził z Arteaga iw wieku ośmiu lat został zabity w odwecie przez Sancho de la Sier, arteagano.

Martín Aedo, giermek Zamudian, zginął w walce Marokańczyków, którzy schronili się w Zalla, w domu Lasarte, z którego strzelali z kusz.

Juan de Aedo y Ortiz, ochrzczony w Valle de Carranza 20 kwietnia 1717 r. Mieszkał w Madrycie i 11 grudnia 1771 r. uzyskał królewskie zaopatrzenie Biskajskie przed kancelarią królewską w Valladolid.

Domingo de Aedo y de la Torre,pochodzi z Callejo, w dolinie Carranza. Był mieszkańcem Madrytu i udowodnił swoją szlachetność i vizcainía przed samą Kancelarią, uzyskując Royal Provision 31 maja 1761 r.

Pascual de Aedo y Retola, mieszkaniec i rodowity Arcentales. Był Wiernym z Doliny Arcentales, wybranym w roku 1679, jak wynika z rejestrów w jego archiwum, oraz Regidorem ze względu na swój szlachecki status na drugim miejscu w roku 1702.

Bernabé de Aedo y González, ochrzczony we wspomnianej parafii 6 stycznia 1691 r. Cieszył się takimi samymi przywilejami jak jego ojciec i dziadkowie, aw 1718 r. został mianowany drugim wiernym doliny Arcentales i elektorem, aby proponować burmistrzów i inne urzędy sprawiedliwości w 1719 r. Był także radnym w 1722 r., aw 1723 r. został ponownie mianowany elektorem, aby proponować zasłużone tematy dla urzędów sprawiedliwości.

José de Aedo y Zornoza, ochrzczony w parafii Traslaviña 12 marca 1730 r. Jako młody człowiek ten dżentelmen przeniósł się do miasta Kadyks. Ożenił się z Josefą Guillaut i wielu Haedo miasta Kadyksu i Ameryki pochodzi z tego małżeństwa. Wspomniany José de Haedo wygrał w Kancelarii Królewskiej w Valladolid, 10 września 1785 r., Królewski akt szlachecki, podpisany przez Germano de Salcedo z Rady SM i jego Głównego Sędziego Vizcaya, zatwierdzony przez José Benito Maquieyra, Notariusz izby, burmistrza Vizcaya i rządu Sali Hijosdalgo i zapieczętowany herbem królewskim.

Silvestre de Aedo y Respaldiza, urodzony w Amurrio 31 grudnia 1759 r., mieszkaniec Villafranca de la Puente, który 27 stycznia 1785 r. Chancery of Valladolid, uzyskując Royal Provision 13 października 1785 r.