Pochodzenie nazwiska Flores

Wywodzi się od łacińskiego cognomen Florens lub od nomen Florius lub od toponimu Florinas (SS). Nazwisko to jest również szeroko rozpowszechnione wśród społeczności chilijskich, peruwiańskich i filipińskich obecnych we Włoszech.

Nazwisko Flores ma kilka rodów, w Salento i zachodniej Sycylii, na północy Sardynii, w rejonie Neapolu iw prowincji Genua.

Flore jest typowa dla prowincji Oristano i Nuoro i ma rodowód w prowincji Brindisi.

Prawdziwe pochodzenie nazwiska Flórez lub Flores, które jest takie samo, pochodzi od imienia własnego Froyla lub Fruela, którego patronimem był Froylez lub Frolaz, które później stało się Flórez z powodu korupcji.

José Godoy Alcántara w swoim „Eseju o nazwiskach kastylijskich”, pracy nagrodzonej przez Królewską Akademię Hiszpańską, strona 109, wymienia następujące sposoby zapisu nazwiska Flórez aż do jego obecnego użycia: Frola , Frolia, Froila, Fruela, Fruila, Fluira, Fruia, Froiola, Froillo, Froga, Forga, Fruga, Fruie, Fruille, Frolle, Froge, Froyle, Froles, Flores, Fores, Folez, Floriz, Floraz, Floilaz, Froilez, Froileta, Frogazi, Frogaiz, Froiaz, Froiez, Floiraz, Froilaiz, Frogianiz, Froganes, Forganis, Forganes, Frolidi, Froilán, Frolián, Frolán, Florán, Floranes i Florián.

A Angel de los Ríos w swoim „Eseju historycznym o nazwiskach kastylijskich”, pracy nagrodzonej przez tę samą Akademię Hiszpańską, strona 111 mówi: „W innym czynie Toledo Fueros, przekazanym duchowieństwu przez Don Alfonsa VII, W roku 1128 można zobaczyć Ramirus Floraz, który pokazuje, jak patronimiczny Frolaz stał się Flórez, jak jest używany dzisiaj”.

Luis de Salazar y Castro w swoich „Ostrzeżeniach historycznych”, opublikowanych w 1688 r., cytuje Ramiro Froyleza, człowieka z domu Guzmána, nazwanego na cześć jego przodków, Froyleza, i pięć razy, jakie nadał mu imię Ramiro Dzwoni do niego Flores. Ten bohater żył w XIV wieku i został mianowany Rycerzem Orkiestry przez Don Alfonsa Jedenastego.

Kronika Don Fernando III, wydanie Llano Ponte, mówi o usługach w zdobyciu Sewilli, rok 1248, przez Ricohombre Rodrigo Froyleza, tak nazwanego w oficjalnych dokumentach; Cytuje go pięć razy i za każdym razem nazywa go Rodrigo Flores. Ta kronika została spisana pod koniec XIII wieku.

Kronika Don Alfonsa XI autorstwa Juana Núñeza de Villazána, napisana w XIV wieku, cytuje wskazanego Ramiro Froyleza de Guzmána osiem razy i za każdym razem nazywa go Ramir Flores.

Pedro Salazar de Mendoza w swoim „Godnościach Kastylii i León”, rok 1657, strona 84, mówi: „Ci, którzy są nazywani Kwiatami i bardzo ostrożni, aby nie nazywać ich Kwiatami, uważajcie, aby nazywali się Frolaz, że w tym są lepsi niż w innym”.

„Księga Behetrías”, napisana przez Don Pedro I w XIV wieku, cytuje wspomnianego wcześniej Ramira Froyleza de Guzmána i zawsze nazywa go Ramiro Flórez de Guzmán.

Ojciec Sota w swoim "Príncipes de Asturias y Cantabria", opublikowanym w 1681 r., strona 606, wspomina Ramiro Froyleza, potomka starej rodziny Flórez, a następnie mówi o swoim prawnuku, wskazanym Ramiro Froylaz de Guzmán , nazywając go Ramiro Florez. Następnie mówi: „Don Ramiro Flórez lub Froylaz”; dodać: „Flórez jest patronimem zmienionym z Froylaz przez zwykłych ludzi”. Na stronie 610 dodaje: „Z tego daru Ramiro Froylaz lub Flórez (zwulgaryzowany patronimiczny)…” i cytując Poema de la toma de Almería, napisany po łacinie w XII wieku, kopiuje frazę, która mówi o Ramiro Froylez, generał armii leońskiej we wspomnianym schwytaniu, i który mówi między innymi komplementami: Flos eral ic Florum, co Sota tłumaczy: „To był kwiat Flórezów”. I dodaje: „To wyraźnie sugeruje, że był głową tych z tego domu i nazwiska. Powyżej zauważono, że patronimika Froylaza, zwulgaryzowana, nazywała się Flórez”. Następnie mówi znowu, mówiąc o potomkach drugich synów rodu Guzmán, związanych z rodem Flórezów: „Zrobili swoje nazwisko od swojego patronimika Froylaz, zmienionego na Flórez, którego używają do dziś. A to jest ród Flórezów ... " (strona 606 i nast.)

Tirso de Avilés, autor znanego „Sumario de Linajes de Asturias”, napisanego pod koniec XVI wieku, stwierdza, mówiąc o Flórezach: „Było kilku czołowych ludzi o tym nazwisku, zwłaszcza Pelayo Flórez”, którym, Jak zobaczymy, był Pelayo Froylaz.

Biskup Sandoval, który pisał w 1615 r., cytuje w swojej „Crónica de Alfonso VII” (s. 163 i 164), Suero i Diego Frolaz, z XII wieku, nazywani po łacinie we współczesnych dokumentach, oraz tzw. Suero Flores” i „Diego Flores”, oba z tego samego rodu starego Froyleza.

Bernabé Moreno de Vargas w swoim „Discursos de la Nobleza de España”, 1659, mówi, że Flórez jest patronimem i że pochodzi od Froilo.

Pellicer w swoim „Informe de los Sarmientos” cytuje samego Ramiro Froyleza de Guzmána i nazywa go Ramiro Flores de Guzmán.

Trelles w swojej „Asturias Ilustrada” również cytuje go (tom II, część druga, strona 338) i nazywa go Ramiro Flórez, a na stronie 343 i następnych wymienia Ramiro Frolaz.

Wszystkie współczesne historie Hiszpanii nazywają go także Ramiro Flores.

Garibay, który pisał w XVI wieku, cytuje go trzykrotnie („Historical Compendium of Spain”, 1571,strona 871) i nazywa go Ramiro Flores.

Dziecko Don Juan Manuel w swojej „Kronice”, wydanej przez „España Sagrada”, tom II, strona 222, napisanej w XIV wieku, dwukrotnie cytuje współczesnego mu Ramiro i nazywa go po łacinie Ramirus Flores.< /p >

Salazar de Mendoza w swoich „Godnościach” w 1657 r. Nadał mu imię Ramiro Frolez de Guzmán.

Argote de Molina w swojej „Szlachcie andaluzyjskiej”, rok 1588, kopiuje dwa przywileje z 1331 r., w których potwierdza Ramir Flores de Guzmán (tom II, rozdział 63 i 124), oraz w publikowanych przez siebie Redondillach z XIV wiek, w rozdziale 74 drugiego tomu, jest również nazywany Ramir Flórez de Guzmán.

Z drugiej strony Salazar y Castro, „Casa de Lara”, 1697, tom III, strony 326 i 340, cytuje go cztery razy, z czego dwa razy nazywa się Ramiro Frolaz de Guzmán i dwa razy Don Ramiro Frolaz.

Prolog do „Antigüedades de Asturias” ojca Carvallo, napisany przez słynnego kardynała Cienfuegosa, cytuje Pelayo Flóreza de Tabladiello, XII-wiecznego Ricomana i stwierdza, że ​​pochodził on „z rodu Froylazów” i że został podpisany „Peragiusz Froylez”. Następnie dodaje, że jego potomkowie w 1695 roku „zachowali swoją reputację jako Flórez i mogą, nie bez powodu, docenić ich krew”.

Sam Carballo, pisząc w 1620 r., mówi, że Pelayo Froylez, pan Páramo de la Focella, był „pniem rodziny Flórez” i „będzie widać, jak to jest pnia rodziny Flórez”. Ten dżentelmen pochodzi z XI wieku. Na stronie 327 i następnych cytuje Ramiro Froylaza, zdobywcę Almerii z XII wieku, i nazywa go „Ramiro Flórez”. i nazywając swoją siostrę, robi to: „Doña María Frolez, która jest taka sama jak Flórez”. Na stronie 337 jest napisane, że w 1153 r. cesarz Don Alfonso VII był w Oviedo w towarzystwie „Ramiro Flores”, „który jest tym samym, który potwierdza przywileje tego monarchy i nazywa się Ramiro Frolaz”. Na stronie 340, mówiąc o buntownikach Don Alfonsa VII, cytuje „Pelayo Froila z rodziny Flórez”; na stronie 345 mówi o „Pelayo Tabladiello”, już wspomnianym, i mówi, że „był z Flores de Somiedo”. Na stronie 369 zajmuje się Ramiro Froylea de Cifuentes, z tej samej rodziny, i nazywa go „Ramirem Flórez de Cifuentes”; Wspomina również Maríę Ramírez, swoją córkę (XIII wiek) i nazywa ją „Maríą Ramírez Flórez”.

Bethencourt w swoim znanym dziele „Genealogical and Heraldic History of the Spanish Monarchy” nazywa wszystkich tych panów „Frolaz”, używając oficjalnej nazwy.

Trelles w swoim „Asturias Ilustrada”, tom IV, strona 57, mówi, że „Flórez podążają za tym patronimem Froylaza przez nazwisko ich głównego przodka, króla Don Fruela II”, a następnie na stronie 61: „że patronimiki są umieszczane bezpośrednio po nazwisku, np. Juan Gutiérrez, Alonso Flórez”. Ten autor poświęca kilka rozdziałów rodzinie Flórez, w których podaje nazwisko Ramiro, Diego, Pedro i María Flórez, wszyscy z XII wieku i którzy w przywilejach nazywani są Froylaz. W rozdziale XXI jest napisane: „Potomkowie Don Pelayo Fruela diakona kontynuują pochodzenie rodzin Flórez, Cisneros, Girón…”, a następnie, jako tytuł: „Linia rodziny Flórez, która została zachowana w Asturii, potomek samego diakona Don Pelayo Froylaz”. Flórez nazywa Pelayo Froylaz de Tabladiello i robi to samo z Suero, Rodrigo i Remigio Froylezem z XIII wieku.

Gándara w swoim „Armas y Triunfos de Galicia”, rok 1660, wspomina Ramiro Froyleza, zdobywcę Almerii w XII wieku, i tych z jego rodu, nazywając ich Frolaz, a później mówi, że kapitan Leonese w Almerii był „hrabią don Ramiro Flórezem lub Frolazem” (strona 238).

Mądry ojciec Flórez w tomie I swoich „Królowych Katolickich”, rok 1770, strona 125, mówi o diakonie Pelayo Fruela i mówi, cytując Carvallo: „Diakon Pelayo Froilaz (zwany Flores w Crónica General, z powodu do redukcji Froilaz lub Flórez, do Flores)

Wybitny Jovellanos w swoich „Diarios”, strony 88 i 89, cytuje inskrypcję nagrobną w kolegiacie San Andrés de Pravia (Asturia) i mówi: „Wydaje mi się, że powiedział Frl.z, co będzie odpowiednikiem Frolaz lub Froez, później wywodzącego się z Flórez, który jest patronimem Fruela lub Froila”.

W pierwszym tomie „Spanish Historical Memorial” opublikowano wiele przywilejów z XIII wieku, potwierdzonych przez Rodrigo Froyleza, który w oryginale nazywa się Frolaz, a we współczesnych kopiach Floras, co świadczy o stopniowym ukończeniu Froyleza (XI w.) do Flórez (XIV w. do dziś). (Tych dokumentów z XIII wieku jest 28).

Dotychczasowe autentyczne świadectwa dokumentalne wystarczą, aby udowodnić, że nazwisko Flórez pochodzi od patronimika Fruela lub Froylaz.